Ο
Αλέξανδρος Παπανικολάου είναι πολίστας. Γεννήθηκε και
μεγάλωσε στην Αθήνα, είναι 22 ετών και παρά το νεαρό τις ηλικίας του έχει
καταφέρει πολλές διακρίσεις.
Στην
Κρήτη και στην ομάδα του ΟΦΗ βρέθηκε με αφορμή τις σπουδές του στην Ιατρική και
όπως μας εξομολογείται ο ίδιος από την αρχή ένιωσε μέλος της ομάδας αφού οι συμπαίχτες του τον
«αγκάλιασαν».
Μας
μιλάει για την ιστορική άνοδο του ΟΦΗ στην Α1 Εθνική κατηγορία, αλλά και την
πορεία του ΟΦΗ εφέτος, η οποία δεν είναι τόσο καλή, τονίζοντας παρ΄ όλα αυτά
ότι υπάρχουν ακόμη ελπίδες για να παραμείνει στην κατηγορία…
Πέραν
από ταλαντούχος αθλητής, ο Αλέξανδρος είναι και ένας ωραίος άνθρωπος…
Πως πρόεκυψε η ενασχόληση σου με το
πόλο;
«Η ενασχόληση μου με το πόλο ξεκίνησε όταν ήμουν
3,5 χρονών. Με έστειλαν οι γονείς μου για να μάθω να κολυμπάω καθώς είχα φόβο
με το νερό, ξεκίνησα λοιπόν με κλασσική κολύμβηση και στην πρώτη γυμνάσιου
αποφάσισα να ασχοληθώ με την υδατοσφαίριση και αυτό κρατάει μέχρι και σήμερα».
Σε ποιες ομάδες έχεις αγωνιστεί;
«Η
πρώτη μου ομάδα ήταν ο Πανελλήνιος ακολούθησε ο Νηρέας Χαλανδρίου στον όποιο
ήμουν ένα χρόνο, έπειτα μετεγγράφηκα στο Φάληρο και στη συνεχεία λόγω των
σπουδών μου στην Ιατρική ήρθα στο Ηράκλειο και είμαι 4 χρόνια στον ΟΦΗ».
Για να περάσεις στην Ιατρική σημαίνει
ότι ήσουν κάλος μαθητής , έτσι δεν είναι;
«Η
αλήθεια είναι ότι δεν διάβαζα όσο θα έπρεπε… την χρόνια όμως των πανελληνίων
εξετάσεων το πηρά πιο σοβαρά, σταμάτησα το πόλο για ένα χρόνο και τελικά
κατάφερα τον στόχο που είχα βάλει εξ αρχής.
Βεβαία
σε αυτό βοήθησε και η δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα η όποια με ωφέλησε
με τα μόρια που δίνονταν».
Τώρα συνδυάζεις τη ιατρική με το πόλο;
«Σαφώς
και τα συνδυάζω δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά».
Περιέγραψε μου την καθημερινότητα
σου. Τι περιλαμβάνει μια γεμάτη ημέρα σου;
«Ξυπνάω
συνήθως 8 η ώρα για να πάω στη σχολή, μετά μελετάω διότι συχνά-πυκνά
εξεταζόμαστε, και στη συνεχεία πάω στην απογευματινή προπόνηση της ομάδας».
Για πρώτη φορά στην ιστορία ο ΟΦΗ
κατάφερε να βρεθεί στην Α1. Τι πιστεύεις ότι σας έκανε πέρυσι να φτάσετε τόσο
ψηλά. Το περιμένατε;
«Δεν
το περιμέναμε. Ο αρχικός μας στόχος ήταν να παραμείνουμε στην Α2, όταν βλέπαμε
ότι πηγαίναμε τόσο καλά και σιγά αρχίσαμε να πιστεύουμε στο όνειρο της ανόδου.
Κατά κύριο λόγο πρωτεργάτης αυτής της προσπάθεια ήταν ο προπονητής μας ο Μάκης
Βολτυράκης όποιος ήρθε πέρυσι και κατάφερε να μας συγκροτήσει, κάτι που έλειπε
από την ομάδα εκείνη την περίοδο. Επίσης το οικογενειακό κλίμα που επικρατούσε
μέσα και έξω από την πισινά».
Φέτος τι πιστεύεις ότι έχει πάει
στραβά και ο ΟΦΗ δεν έχει ανάλογη εικόνα με τη περσινή;
«Πρώτον
έχει αλλάξει το επίπεδο και δεύτερον το μπάτζετ της ομάδας μας είναι σαφέστατα
μικρότερο από τις άλλες ομάδες της Α1. Θεωρώ ότι δεν οργανωθήκαμε κατάλληλα για
το επόμενο βήμα. Ήταν δύσκολο να βρεθούν νέοι παίκτες καθώς αργήσαμε να
κινηθούμε μετεγγράφηκα και αυτό έφερε σαν αποτέλεσμα η ομάδα να μην χτισθεί με
ένα καλό ρόστερ. Το πόλο είναι ένα ερασιτεχνικό άθλημα και για αυτό πολλοί
παίκτες δουλεύουν ώστε να τα βγάλουν περά με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να
συγκεντρωθούμε όλοι μαζί στον αγωνιστικό χώρο, για προπόνηση».
Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σου για το μέλλον;
«Δεν
έχω σκεφτεί τον εαυτό μου μετά από λίγα χρόνια να είμαι πολίστας. Στόχος μου
είναι να τελειώσω την Ιατρική και να αφοσιωθώ σε αυτή. Ακόμα ένας στόχος μου
είναι να φύγω στο εξωτερικό και να κάνω ειδικότητα εκεί, βεβαία καμία φορά δεν
ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή. Αν όμως
είμαι στην Αθήνα και έχω χρόνο εννοείται πως θα συνεχίσω να ασχολούμαι με το
άθλημα».
Ποιος προπονητής θεωρείς σε έχει
βοηθήσει περισσότερο ;
«Στην
καριέρα μου έχω συνεργαστεί με πολύ
κάλους προπονητές. Εκείνος που με ανέδειξε ήταν ο Νίκος Μαμούρης την περίοδο
που βρισκόμουν στο Φάληρο. Βασικά ήταν εκείνος που μου έμαθε το άθλημα και που
με έκανε να το αγαπήσω. Στη συνεχεία θα επέλεγα τον τωρινό μου προπονητή τον
Μάκη Βολτυράκη που μπορεί να τον έχω μόνο δυο χρόνια αλλά με έχει μάθει πολλά
πράγματα . Έχει αλλάξει την ψυχολογία μου κατά κύριο λόγο και μέσα στο παιχνίδι.
Χωρίς όμως να εξαιρέσω και τους υπόλοιπους, από όλους πηρά κάτι».
Τι έχεις να πεις για την στήριξη των
φιλάθλων του ΟΦΗ;
«Όπως
και πέρυσι έτσι και φέτος αν και δεν τα πάμε τόσο καλά οι φίλαθλοι της ομάδας
μας στηρίζουν και τους ευχαριστούμε θερμά, μας δίνουν δύναμη. Εμείς από την
πλευρά μας θα προσπαθήσουμε να ανταποδώσουμε την στήριξη με νίκες».
Υπάρχει η ελπίδα παραμονής στην Α1;
«Ναι,
πιστεύω δεν είναι αργά για τον ΟΦΗ διότι υπάρχουν τα play out… άμα σοβαρευτούμε θα είμαστε ένας
σκληρός αντίπαλος για τις άλλες ομάδες».
Τελευταία αγωνιστική θα έρθεις
αντιμέτωπος με τον αδελφό. Τι συναισθήματα σου προκαλεί;
«Είναι
πολύ περίεργο συναίσθημα… το έχουμε όμως συζητήσει και καταλήξαμε ότι μέσα στο
νερό θα είμαστε αντίπαλοι».
Θα ήθελες κάποια στιγμή να
αγωνιστείτε στην ιδία ομάδα;
«Είναι
όνειρο μου! Θα ήθελα ειλικρινά κάποια στιγμή να βρεθούμε στην ιδία ομάδα».
Κλεοπάτρα
Μαμουνάκη, σπουδάστρια δημοσιογραφίας ΙΕΚ ΑΚΜΗ Ηρακλείου
